Dziękuję FilmWebowi za możliwość obejrzenia filmu przed premierą :) Całkiem sympatycznie spędziłam ten czas.

Nieco o filmie: jest (co tu dużo mówić) typowym produktem sezonu walentynkowego. Można się wzruszyć, można rozmarzyć, można pośmiać, no i jest happy end!

Tyle, że.. brak tu pewnej magii, po prostu nie iskrzyło między głównymi bohaterami. I to jest wielki minus. Jane nic sobie nie robi z żywego zainteresowania, jakie budzi w Kevinie (reakcja 'normalnej kobiety': przecież on się za mną jawnie ugania - widz wie, że on robi to w innym celu, ale 'normalna' kobieta po takich akcjach miałaby wrażenie, że jest uwodzona) być może dlatego, że jest to takie jakieś 'sterylne'.. A kiedy ona już na poważnie zaczyna budzić jego symaptię (trochę nie rozumiem, dlaczego) - atmosfera między nimi jest wciąż do bólu sterylna! Uch.. Choć nie brakuje ostatecznie wybuchu 'namiętności', jakim jest samochodowa noc, to spada ona jak grom z jasnego nieba (nie wiadomo skąd i po co).. Ich wspólny występ NA BARZE także mnie nie porwał (przy okazji: Marsden ujściowy, ale Heigl straszliwie fałszuje :D), był taki nienaturalny (w końcu Jane tak kurczowo trzymała się zasad Kopciuszka)..

Uff, zabrzmiało, jakbym była bardzo rozczarowana ;) ale nie do końca tak jest. Świetna była scena pokazu zdjęć na imprezie przed ślubem Tess & George'a, przygody w taksówkach. Nie uznaję czasu spędzonego w kinie za czas stracony, jednak nie czuję potrzeby, by kiedyś do tego filmu wrócić.